Nieuwsbrief JUNI 2024
28 juni 2024
Aan de schoolpoorten in België is het een komen en gaan van ouders en kinderen die hun rapport komen ophalen. En eindelijk de eerste zonnige dagen die doen hopen op een warme zomervakantie.
Iedereen is er klaar voor !
Wij trekken naar de winter … winter in Malawi. Overdag aangename temperaturen rond de 25 graden,
’s nachts en in de vroege ochtend bitterkoud.
Was toch wel even schrikken die kou. Gelukkig kunnen we ons binnen verwarmen aan het haardvuur en ligt er een extra deken op bed. In het donker lig ik me af te vragen hoe de mensen in de dorpen zich warm houden tijdens de nacht…
Op school en in de dorpen stond blijkbaar iedereen op de eerste rij toen de loopneuzen werden uitgedeeld. Veel kinderen hebben luchtwegeninfecties en er wordt gekucht, gehoest en geproest.
Het zou een kwestie van tijd zijn voordat ik met een zware hoest enkele dagen van het toneel zou moeten verdwijnen.
Dokter Naonje van onze “Under 5 Clinic” vroeg ons dringend om meer medicatie aan te kopen.
Zo gezegd, zo gedaan.
150 flessen Kemoxyl ( antibiotica luchtwegeninfecties )
2500 tabletten Paracetamol
LA 1 : 360 tabletten & LA 2 : 720 tabletten ( medicatie bij malaria )
150 zakjes O.R.S.
Oh ja, er zijn ook nog 3 dozen ( van 144 stuks ) condooms aangekocht. Buiten de prikpil die de moeders bij ons kunnen laten zetten, is er nu blijkbaar ook vraag naar andere (niet hormonale) anticonceptie.
Doordat er bij ons altijd medicatie voorradig is omdat we ze zelf aankopen, is de toeloop van moeders en kinderen elke week zeer groot.
Vanaf oktober zal er ook de mogelijkheid zijn om op HIV te testen. Doorverwijzing en opvolging zal vanuit de “Under 5 Clinic” gebeuren. Hiervoor krijgt dokter Naonje een laptop van ons.
Onze eerste week was een erg drukke week waarin er een heleboel meetings, afspraken en practische dingen geregeld zijn.
Er moest dringend mais bijgekocht worden voor onze voedselbank! Doordat de oogst net zoals verleden jaar zo goed als volledig is mislukt, is het een hele uitdaging om tegen een aanneembare prijs 8000 KG mais op de kop te tikken. Verschillende markten werden aangedaan en uiteindelijk zijn we er toch weer in geslaagd om voor het volledige volgende schooljaar voldoende voorraad te hebben voor zowel de kleuters als de weeskinderen.
De voedselbedeling voor de wezen zal ook een maand vroeger dan normaal starten vanwege de grote nood.
En nu we toch bezig zijn met onze shoppinglist van de eerste week ….
Voor volgend schooljaar ( 2024/25 ) kochten we ook al
250 KG ‘groundnuts’
100 KG suiker
100 L bakolie
20 KG zout
30 L chlorine
120 stukken groene zeep
200 pakjes lucifers ( ook op school koken we op houtvuren hé )
65 “bunches” brandhout
Alles ligt veilig en droog, achter slot en grendel, opgeborgen in onze “storeroom”.
De zomervakantie begint hier vrijdag 26 juli, een drietal weken later dan bij ons dus.
Wij vonden het een schitterend idee om onze kinderen en kleinkinderen in juli uit te nodigen
om uitgebreid kennis te maken met ons project.
Zaterdag 6 juli zijn we onze dochter en haar gezin gaan ophalen aan het vliegveld in Blantyre.
Twee weken samen lagen in het vooruitzicht !
Onze medewerkers op school, de teamleden … iedereen keek reikhalzend uit naar hun komst.
Maandag zijn we gestart met een bezoek aan de weeskinderen in Sumailli. Een wandeling
door het dorp langs schamele huisjes, vrouwen die voor hun hut zitten, kinderen die wat spelen in het droge zand ….
Telkens een brede glimlach als we de kleding geven, kinderen met grote blije ogen als de koekjes uitgedeeld worden. Vrouwen die zingen …
Tweemaal zijn we binnen geweest in een hut. Heel confronterend voor onze dochter en kleinkinderen, maar ik vind dat ze dit moeten ervaren hebben. Een héle kleine ruimte, geen deur maar een stuk doek dat daarvoor dienst doet, de volledige duisternis die er is, niets van meubilair, enkel een rieten matje en wat doeken op de grond.
Tijdens hun verblijf hebben we samen In totaal 3 dorpen bezocht. Ik stond versteld van de naturel waarmee Elise (16j) en Mathis (12j) omgingen met de geplogendheden in de dorpen. De begroetingen aan de chiefs, hun openheid naar de kinderen toe, hun respect naar de bevolking … Ik ben zó trots op hen !
Ook op school verliep alles rimpelloos.. Elke ochtend iedereen van de ‘cooks, cleaners, teachers en watchmen’ uitgebreid begroeten. Even hello zeggen in de klasjes en dan begon het programma voor die voormddag.
Er is gezongen, in de kring gedanst, gestempeld, geverfd … Dit deel van de activiteiten namen Julie, Elise en ikzelf voor onze rekening. Net zoals het parels rijgen en de naaikaarten.
De “jongens”, Bruno, Tom en Mathis, deden allerlei sport en spel : skippyballen, fietsen, kegelen, busje gooien, loopklossen, ….Iedereen altijd even enthousiast !
Er was de loopkoers van de 9 dorpen !
Ondertussen een klassieker op het programma als wij hier zijn. Het is een hele organisatie om alles in goede banen te leiden en gelukkig kan ik daarvoor rekenen op de hulp van het hele Samala Team (32). Én deze keer de familie.
Er wordt gelopen in 5 leeftijdscategorieën, telkens jongens en meisjes apart.
Bij aankomst krijgt iedere deelnemer een rood T-shirt én frisdrank.
De eerste drie lopers van elke categorie krijgen een extra prijs wat door de toeschouwers op gejuich onthaald wordt.
Het was een weer een groot succes. Voor sfeer en opkomst een tien voor deze Malawische kermiskoers !
Als afsluiter van hun verblijf gaf Julie vorige donderdag op school een verrassend poppenspel op muziek.
125 kleuters met grote ogen vol verwondering, sommigen waren een beetje bang, hier en daar een durfal die best wel eens wilde voelen …
Na het middagmaal werd er gezongen als afscheid en was er nog een appel voor elk kind.
“Goodbye, goodbye, but not for ever … “
“We know we will meet again … “
Wij blijven nog een weekje. Het zal een drukke week worden met als apotheose donderdag ‘de proclamatie’ van onze kleuters.
Warme groet, Danielle
Vakantie in Malawi, het is zo eens iets anders maar vooral een hele belevenis om kennis te maken met het project van mijn ouders en om te ervaren wat ze allemaal voor de Malawische kinderen betekenen. Wat we zien, doet ons niet enkel hun werk begrijpen maar geeft ons ook een beeld van het leven in Afrika. Dit is voor Elise en Mathis en ook voor Tom en mij allemaal nieuw en laat een diepe indruk achter. We zullen na deze reis met een andere blik naar de wereld kijken.
Laat ik beginnen met de bedeling van kleren aan de weeskinderen en het bezoek aan de dorpen. Zoveel armoede te zien, de mensen hebben echt niets maar wel een grote glimlach en veel dankbaarheid. Hartverwarmend. Geluk zit niet in de materiële dingen maar in een klein gebaar, een blik, een reikende hand.
Wie geen kledingstuk krijgt, is even blij als wie er wel eentje kreeg. Wat hier telt, is de aandacht die je even geeft aan de mensen, even stil te staan bij een hut en te vragen hoe het gaat of gewoon te zwaaien.
Op school helpen we met de activiteiten. Sport en spel, dansen en zingen, schilderen, … typische kleuteractiviteiten die ook in onze kleuterscholen worden gedaan. Wat mij vooral opvalt, is dat de kinderen een ontwikkelingsachterstand hebben. Waar Belgische kleuters geen enkele moeite mee hebben, is hier lastig uit te voeren omdat hun coördinatie en logisch denken nauwelijks gestimuleerd wordt doordat ze opgroeien met honger én slechte huisvesting én ouders die zelf niet naar school zijn kunnen gaan. Samala Belgium geeft hun een plek waar ze toch even daaraan kunnen ontsnappen, een warme maaltijd krijgen en gestimuleerd worden om nieuwe dingen te leren.
Bewonderingswaardig hoeveel tijd en energie mijn ouders in hun levenswerk steken, zowel thuis in België als ter plekke in Malawi. Het vraagt veel geduld en kennis van de Malawische cultuur, daar heb ik veel respect voor.
Ten slotte wil ik ieder van jullie bedanken voor de steun in welke vorm dan ook. Samala Belgium kan enkel verder groeien met een groot netwerk van mensen die elk op hun manier bijdragen.
Warme groeten,
Julie
Comments